Op 14 maart kreeg ik in Gent geen LIA, geen language industry award voor het beste evenement in de taalsector van 2023. Jammerdebammer. Voor die prijs was ik genomineerd, maar als zzp’er maakte ik weinig tot geen kans. Ik werd derde, en dat klinkt beter dan het is, want het was nummer 3 van 4. Mijn netwerk is eenvoudig (nog) te klein. Toch was deelname en de reis naar de prijsuitreiking geen verspilde moeite. Het was bijvoorbeeld een goede reden om eens bij mezelf na te gaan wat de write-alongs zo bijzonder maken. Zo zie je maar: geen nieuws is goed nieuws :-). Ik deel graag met je wat ik voor mezelf op een rijtje zette.
Prompt! bedacht ik in coronatijd. Mijn compagnon was net met pensioen en ik was wel zo’n beetje klaar met het schrijven van webteksten over tegels, verzekeringen en software waar niemand op zit te wachten. Ik wilde iets doen waar mensen blij van werden en vooral: waar ik zelf blij van werd. Dat werd Prompt!, schrijfinspiratie voor taalprofessionals. Want: wat maakt de ene taalprofessional beter dan een andere? Creativiteit. En die creativiteit is een spier. Die moet je onderhouden, trainen, uitdagen, kietelen en dat is wat je doet met schrijven voor de lol.
Toen begon het moeizame werk
Toen ik dit eenmaal bedacht had en daar een vorm voor gevonden had: een wekelijkse nieuwsbrief met een schrijfopdracht en aanvullende schrijfinspiratie plus een platform waarop de deelnemers hun uitwerkingen konden delen, toen ik een website had gebouwd, platforms had onderzocht en een logo gemaakt, toen begon het moeizame werk: abonnees werven.
Zucht.
Dat stukje van het werk had ik danig onderschat. Het was ploeteren en schrapen en nog meer zuchten.
En toen kreeg ik eind 2021 een brainwave, een manier die meer naamsbekendheid zou kunnen genereren …
En toen kreeg ik eind 2021 een brainwave. Ik bedacht een manier die wel eens meer naamsbekendheid zou kunnen genereren dan ik met mijn beperkte advertentiebudget voor elkaar zou krijgen: een gratis schrijfuitdaging rond de kerst.
Een primeur
Ik bedacht dat ik mensen elke dag een opdracht per mail zou sturen en dat ze dan aan het eind een kort verhaal geschreven zouden hebben. Ik kende namelijk handwerk-make-alongs op internet. Daarin krijgen alle deelnemers elke keer een stukje van bijvoorbeeld een haak- of breipatroon, en aan het eind hebben ze dan een deken of zo. Dat moest ook kunnen met creatief schrijven. Een write-along dus. Daar had ik nog nooit van gehoord en googelen leverde op dat het woord weliswaar bestond, maar dat iets dergelijks nog niet bestond. Een primeur!
Ik ging er eens goed voor zitten en bedacht de eerste opdracht:
Beschrijf een alledaagse handeling, waarbij iets, tot je ontzetting en geheel onverwachts, totaal misgaat. Schrijf hierover een alinea.
En toen bedacht ik de tweede:
Er komt iemand binnen bij die alledaagse handeling. Die lijkt reuzeaardig, maar als lezer voel je dat er iets niet klopt.
En zo ging ik door tot ik twaalf opdrachten had. Mijn vaste redacteur en vriendin Carolien Romers (hierboven met mij op de foto), maakte de opdrachten en merkte dat het werkte. Tot haar verbazing en mijn voldoening had ze een kort verhaal geschreven dat ook nog eens hartstikke leuk was om te lezen was.
Theoretisch én praktisch opgeleide mensen
Ik verstuurde persberichten, postte op de socials en Taalpost noemde de write-along in zijn nieuwsbrief. Het resultaat: bijna 250 mensen deden mee. En ze waren enthousiast. Nee, ze waren superenthousiast. Meteen al viel op dat het niet alleen taalprofessionals waren, mijn oorspronkelijke doelgroep, maar ook heel veel mensen die nog nooit een creatieve schrijfopdracht gedaan hadden. Het waren oude mensen en heel jonge. Het waren theoretisch én praktisch opgeleide mensen.
Ze lazen elkaars verhalen en gaven elkaar complimenten. Ze kletsten over wat ze lastig vonden, ze motiveerden elkaar als ze wat achterliepen en intussen groeiden en groeiden hun verhalen. Sommige werden duizenden woorden lang, al waren er gelukkig ook die het in een paar honderd afkonden. Ik stond erbij en ik keek ernaar.
Bak taalenergie
Na twaalf dagen had het merendeel van die deelnemers een compleet verhaal geschreven. Sommigen namen daarna inderdaad een proeflidmaatschap op Prompt! of werden voor korte of langere tijd echt lid. Maar wat er vooral gebeurde: héél veel mensen vroegen: wanneer komt de volgende write-along? Die zomer maakte ik de tweede, en tijdens de vijfde, in de kerstvakantie van afgelopen jaar, deden bijna 350 mensen mee. En het is zó leuk. Er komt zo’n ongelofelijke bak taalenergie los, het spettert van de creativiteit, er rolt werkelijk – ik schroom om het te zeggen, maar doe het toch – een vloedgolf aan positiviteit over je heen en ik geniet daar net zo van als de deelnemers. Iedereen is razendtrots op zijn schrijven en ik ben het trotst van allemaal.
De prijs, de LIA, zou een kers geweest zijn op mijn write-alongtaart die ik met liefde twee keer per jaar bak. Ik heb ‘m niet gekregen, maar wel een leuke dag gehad in Gent en mijn netwerk weer wat uitgebreid. Niet groot genoeg nog om een LIA daadwerkelijk te winnen, maar wie weet, als ik lang genoeg doorbak en ik mezelf nog eens durf nomineren …
Wil je meedoen aan nummer 6, Sproken? Je kunt je nu al hier opgeven.
In gesprek met andere genomineerden
Helemaal eens met je verhaal! Je opdrachten in de write-alongs en Prompt! genereren inderdaad een ongelofelijke bak taalenergie, creativiteit, en een vloedgolf aan positiviteit. Ik ben heel blij dat ik hieraan mee mag doen
Blij dat je meedoet, Magda, en bedankt voor je reactie!