Goede voornemens: zes tips om te blijven schrijven
Wat is dat toch met goede voornemens?
Ze ontstaan uit onmacht, frustratie, chaos, maar ook uit passie, dadendrang en optimisme. Hun moeder is hoop, hun vader het verlangen naar goed en beter.
Sterke genen hebben die kinderen, zou je zeggen, met zulke ouders. Maar ze verworden maar al te vaak tot kasplantjes.
- Vanaf nu zet ik elke dag 10.000 stappen.
- Voortaan ga ik minstens een keer in de week naar het theater.
- Vanavond begin ik aan mijn nieuwe boek.
Tegen het eind van de eerste maand of vaker nog voor zonsondergang moeten we constateren dat de kleintjes helaas te jong overleden zijn.
Maar Moedertje Hoop doet leven en daar zijn ze alweer: nieuwe voornemens met dit keer haalbare doelen, zonder overdreven verwachtingen. Dat zal helpen, toch? Vol goede moed ga je van start.
- Alleen nog wijn als er gasten zijn.
- Elk weekend ga ik een nieuw recept proberen.
- Als het niet regent pak ik de fiets.
Insert een week, een dag, een uurtje en gedesillusioneerd neem je een glas wijn. Bij je overbekende spaghettiprutje. In de auto.
Die motivatie die je voelde toen je je wat dan ook voornam, blijkt niet sterk genoeg je over de drempel te duwen. En in no time heeft je brein de excuses paraat.
- Ik moet echt even ontspannen.
- Er is nog een restje van gisteren dat eerst op moet.
- Eerst een nieuwe fiets.
Het gekke is dat het niet eens uitmaakt of het iets is dat je van jezelf zou moeten of iets wat je jezelf gunt of waarvan je weet dat je er blij van wordt. Bij Prompt! zie ik het net zo goed. Mensen nemen een abonnement omdat ze elke week tijd vrij willen maken voor creativiteit. Een schrijfopdracht die een kwartiertje vraagt, dat moet toch te doen zijn?
- Het is hoe dan ook goed om te doen.
- Ik vond creatief schrijven altijd al leuk.
- Een kwartiertje heb ik natuurlijk wel.
Ja, mijn Prompt!- abonnees willen echt investeren in hun creativiteit. Niet omdat het moet, maar vanwege, naast het nuttige, het aangename. Toch vallen sommigen, zoals de Engelsen zeggen, na een paar weken en soms zelfs al direct nadat ze zich voorgesteld hebben, van de wagen. Het komt er niet meer van. Toch geen tijd, is wat ze me vertellen. Blijkbaar wilde ik het niet echt. Misschien volgend jaar.
En dat vind ik zó jammer! Het is de reden dat ik dit artikel schrijf. Je wilde tijd voor creativiteit en schrijfplezier en je hoopte dat een abonnement afsluiten voldoende was. Dat blijkt niet zo te zijn.
Je zou kunnen denken dat je voornemen blijkbaar niet zo belangrijk was, dan, als het niet lukt.
Maar zo zit het niet. Het is meer dat een nieuwe gewoonte laten inslijten zo lastig is. Die eerste stap – het uitspreken van het voornemen – kan heus het begin van een lange wandeling zijn. Zeker als je gaat ervaren hoe je allengs creatiever wordt, soepeler denkt, verzint, fantaseert, formuleert. En omdat het makkelijker gaat en je er beter in wordt, krijg je het steeds meer naar je zin, kost het steeds minder moeite en ga je het zelfs missen als je het een tijdje niet doet.
Maar voor je daar bent …
Zes tips om je voornemen winterklaar te maken
Gewoon doen is makkelijk gezegd, realiseer ik me (als vrouw met een paar kilo meer dan ze zou willen en die precies weet waaraan dat ligt). Er zijn een paar tips waar je je voordeel mee kunt doen. Die je zwakke kasplantjes winterklaar maken. Stevig laten wortelen. Niet alleen als je op het punt staat een Prompt!-abonnement te nemen, maar bij alle goede voornemens.
- Maak het klein
De Prompt!’s zijn al klein, dus die hoef je niet nog kleiner te maken. Maar bij andere voornemens helpt dat wel. Zo kwam het er bij mij al maanden niet van om boeken te lezen. Wat uiteindelijk hielp een nieuwe gewoonte te kweken, was het voornemen elke dag één bladzijde te lezen. Ik stond mijzelf geen enkel excuus toe daarvan af te wijken. Eén bladzijde moest altijd lukken, hoe moe of druk ik ook was. En dat werkte! Want ja, als ik er een gelezen had, dan las ik natuurlijk het hele hoofdstuk.
- Schrijf het op
Bedénk je voornemen niet alleen, maar schrijf het op. Met de hand op mooi papier. Beschrijf ook waarom je bijvoorbeeld het Prompt!-abonnement afneemt. Wat beoog je ermee? Waarom wil je dit? What’s in it for you? Hang het briefje ergens waar je het geregeld ziet. Merk je dat het je meer moeite kost gemotiveerd te blijven? Lees dat contract met jezelf nog eens door!
- Beloon jezelf
Stel jezelf een beloning in het vooruitzicht. 10 Prompt!’s uitgevoerd? Je mag een boek kopen. 25? Een taart. Kijk in de spiegel en geef jezelf schouderklopjes. Kinderachtig? Misschien, maar ons reptielenbrein floreert op beloningen.
- Zorg voor een ‘accountability partner’
Een accountability partner is iemand tegenover wie je je (vrijwillig) verantwoordt. Die weet wat je je hebt voorgenomen. Voor Prompt!-leden is dat makkelijk te organiseren. Deel je uitwerkingen op Slack en spreek af met een andere deelnemer dat je elkaar ondersteunt en herinneringen stuurt. Zie je geen bijdrage van die ander? Schrijf een bemoedigende DM (direct message): waar blijf je? Ik mis je!
5: Houd bij wat je presteert
Bewaar al je uitwerkingen op één plek en blader er af en toe doorheen. Geniet van wat je geschreven hebt. Zie hoe je groeit. Herbeleef het plezier dat je had.
- Vergeef jezelf
Soms is een opdracht gewoon ‘niet voor jou’. Vind je ‘m saai of zelfs vervelend en zie je niet hoe je ‘m naar je eigen straatje gedraaid krijgt. Nou, dan niet. Volgende week ben je er weer bij. Je kunt namelijk altijd opnieuw beginnen. Altijd! Er is niks verloren, kapot of stuk als je een keer een opdracht niet doet. Zolang je de week erna maar weer op de wagen springt.
Met die tips moet het mogelijk zijn die zachte voornemens van je winterhard te maken. Is het je gelukt? Deel met ons hoe je dat deed, hieronder bij de reacties!
Altijd lastig, iets volhouden… bij mij komt vaak de klad er pas na een tijdje in. Tip nr 5 heb ik vanaf het begin ingezet. Ik heb al mijn schrijfsels gebundeld, en blader af en toe terug. Dat is echt heel leuk en motiverend, ik ben trots op wat ik tot nu toe geschreven heb. Tip nr 6 ga ik ter harte nemen. Als ik een of twee opdrachten heb overgeslagen, om wat voor reden dan ook, is de neiging om af te haken beslist groter. Des te fijner om dat dan gewoon te laten voor wat het is en weer fris aan de slag te gaan met de nieuwe Prompt!
Ik vind trouwens de timing echt heel fijn; op vrijdag de nieuwe opdracht, zodat mijn brein er tot zondag mee kan stoeien, en dan ergens op de zondag even gaat zitten en schrijven.
Leuk om te lezen, Noor! Je zou een e-bookje kunnen maken van de uitwerkingen die je het meest geslaagd vindt en dat met oud-en-nieuw aan je vrienden kunnen sturen.En aan mij :-).
Misschien komt het omdat ik geen schrijver-vakvrouw ben, maar wel met taal werk. Ik zie een prompt juist als het beloningssnoepje: ik heb dat en dat klaar, en nu ga ik lekker … en dat komt mede omdat de opdrachten voor mij iedere keer zo’n verrassing zijn.
Maar op het moment dat je man in de badkamer buiten westen raakt, en bij de geweldige smak daarna een en ander in het hoofdhalsgebied breekt, ben je even totaal in beslag genomen en staat het hoofd er niet naar. Komt wel weer. Ik haal ze allemaal in!
Tjonge, Jenneke! Ik kan me voorstellen dat je even wat anders aan je hoofd hebt dan! Fijn dat de prompts voor jou zo werken. Dat lees ik graag! Beterschap voor je man, en tot gauw op Slack!
Bij ons staat op de keukendeur… okay, niet op de keukendeur, maar wel op de muur naast mijn pc: ‘Mooie woorden maken gelukkig’. Dat wat betreft punt 2. En verder is schrijven vooral een kwestie van zelfdiscipline. Door een aanrijding miste ik drie Prompts en dan merk je dat je al snel denkt van: ach, laat maar zitten. Nee, inhalen en doorschrijven! Op de wagen blijven en mooie woorden blijven produceren. Daar word je erg gelukkig van 🙂
Over zelfdiscipline is ook nog wel een blog te schrijven. Maar ik denk dat iemand anders dat moet doen, anders is het niet geloofwaardig :-).