Om beter te leren schrijven is het als met Rome en de wegen die erheen leiden. Er zijn er vele.

Met een gids ben je er het snelst. Iemand die de weg kent en je die wijst. Die je een carbon gravelbike geeft waarna je je gammele barrel bij het schroot kunt zetten. Iemand die je leert hoe je kaart leest, banden plakt en remmen afstelt. En dan, als je de juiste gids had, rijd je zo een ererondje in het Colosseum, toegejuicht door de Romeinen.

Snelwegen naar beter schrijven

Deze snelwegen heten schrijfcursus, schrijftraining, of schrijfcoaching. Prima wegen, hoor, en ik kan het weten want ik ben schrijftrainer en -coach. Maar er is ook een andere weg om beter te gaan schrijven. Zonder ploeteren. Zonder feedback. Met plezier.

Hoe?

Door dat hele Rome te vergeten en eenvoudig te genieten van de reis. Door gewoon lekker aan te modderen. Over wegen die hobbelig zijn en kronkelig, maar daarmee ook avontuurlijk, wonderbaarlijk en vermakelijk. Je neemt afslagen die er goed uitzien en keert lekker op je schreden terug als je merkt dat het uitzicht een luchtspiegeling was. Soms beland je in een moeras (zijn die er in Italië?), of in zee (die is nooit ver). Maar een nat pak is niet zo erg in een land waar de zon altijd schijnt.

Schrijven voor de lol

Maar laat ik die metafoor onderhand eens loslaten en concreet worden. Schrijf (ook) puur voor de lol. Voor je plezier. Onderzoek wat werkt en wat niet werkt. Schrijven is denken, verzinnen, fantaseren op papier of beeldscherm. En that’s it! En als bijvangst word je beter in je vak, creatiever, groeit je flexibiliteit, krijg je meer bagage (sorry, zo’n metafoor kruipt onder je huid.).

Je probeert iets en onderzoekt wat werkt en wat niet. Je hebt plezier in de vondsten die je brein deed. Het is niet erg als iets mislukt want het doel is niet beter schrijven. Zonder opdrachtgever aan het eind van de sessie die oordeelt, beoordeelt, veroordeelt, zonder coach die feedback geeft. Het gaat om het proces: je daar compromisloos instorten en maar zien wat er gebeurt.

Spannend houden

Het enige lastige is beginnen en de reis spannend houden. En dat is waarom ik Prompt! bedacht. Elke opdracht is een uitnodiging een onbetreden pad in te slaan. Mijn deelnemers zijn professionele taalgebruikers, maar ik ben ervan overtuigd dat schrijven voor de lol voor iedereen onvermoede wegen opent. Naar Rome, of waar je ook maar heen wilt.

No pain, no gain?

Flauwekul.

Beter gaan schrijven kan ook door te schrijven, punt.